چه شهریست دیوانه‌ها عاقلند              پی باده و اکتشاف دلند

چه شهریست صد عاقل با خرد            نیرزد به دیوانه‌ای مثل دد

در اینجا ندیدم کسی سینه‌سوز            بجز پیرمردی و آن پینه‌دوز

در اینجا کسی‌را به‌کس‌کارنیست         طبیب و مداوا و بیمار نیست

غم بی‌خیالی چه بیداد کرد                  پسر مرده را مست‌و دلشاد کرد

خدایا چه دیدم در این روزگار                 از این مردمان خمیر و خمار

گمانم که همرنگ آنان شوم                در این شهر از باده‌خواران شوم

شاعر: حجت چشمی