روزه

حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی:

 همان بر دل هرکسی بوده دوست               نماز شب و روزه آیین اوست

حکیم ناصر خسرو قبادیانی:

 چون روزه ندانی که چه چیزست چه سودست      بیهوده همه روز تو را بودن ناهار

خاقانی شروانی:

چه بود آن نفخ روح و غسل و روزه                 که مریم عور بود و روح تنها

سعدی شیرازی:

که سلطان از این روزه آیا چه خواست        که افطار او عید طفلان ماست!

خواجه حافظ شیرازی:

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد           که خاک میکده عشق را زیارت کرد

فرخی سیستانی:

به فال نیک تو را ماه روزه روی نمود            تودور باش و چنین روزه صد هزار گذار

مسعود سعد سلمان:

نزد خداوند عرش بادا مقبول             طاعت خیر تو و صیام و قیامت

مولانا جلال الدین محمد مولوی:

نی تو را هر شب مناجات و قیام                      نی تو را در روزه پرهیز و صیام

حکیم اوحدی مراغه ای:

روزه دار و به دیگران بخوران                        نه مخور روز و شب شکم بدران

امیرخسرو دهلوی:

نی کار مرد روزه همت شکستن است                   گر خضر آبش آرد عیش جوان کند

ادامه دارد ...

تهیه و تنظیم: موسی الرضا ربانی خواه (کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی)